Он аз сими пӯлоди бо рӯйпӯши чӯбнашуда сохта шудааст, ки хам шуда ва ба шохаҳои дарахт монанд аст ва дорои дастаки аз чӯби гулобдор ва конусдор.Сандвичҳои тостҳои пиёдагард ва пирожкиҳои мевагӣ, ки ба кӯдакон писандидаанд, бо оҳани оҳании мо, ки канори онро мӯҳр мебандад, пур кардани пурро гарм мекунад ва берунашро қаҳваранг мекунад.Дастакҳои аз ҳад зиёд дароз бо дастакҳои чӯбӣ ошпазро бехатар аз оташ дур нигоҳ медоранд.Дар бар мегирад, бисёр меъ- лазиз барои наҳорӣ, хӯроки нисфирӯзӣ ва шом.Ва маҷмӯаи мо аз чаҳор вилкаҳои пӯлоди хромӣ бо дастаҳои чӯбӣ барои хот-догҳо ё маршмаллоҳо хеле хуб аст.Назорати калонсолон лозим аст.Агар шумо ба ягон маҳсулоти мо таваҷҷӯҳ дошта бошед ё мехоҳед фармоиши фармоиширо муҳокима кунед, лутфан бо мо дар тамос шавед.